Մի անգամ գարունն ու ձմեռը վիճում են: Գարունը ասում է.
– Ես պետք է գամ:
Իսկ ձմեռը ցանկանում է խաբել գարնանը և ասում է, որ իր ժամանակը դեռ չի ավարտվել: Ծաղիկները լսում են նրանց կռիվը և ասում են.
– Հիմա գարնան ժամանկն է, ձմեռ, մի խաբի, մենք գիտենք, որ դու խաբում ես:
– Եկեք մարդակնց հարցնենք, գարո՞ւն են ուզում, թե՞ ձմեռ, – ասաց ձմեռը: – Եկեք, – ասացին ծաղիկները և գարունը:
Նրանք միասին գնացին երեխաների մոտ:
– Երեխաներ, դուք ուզում եք գարո՞ւն, թե՞ ձմեռ, – հարցրեց ձմեռը:
– Մենք ուզում ենք գարուն, – պատասխանեցին երեխաները:
– Եկեք հարցնենք չափահասներին, և հետո մեծերին, – խնդրեց ձմեռը:
– Լավ, – ասացին ծաղիկները և գարունը:
Հետո նրանք գնացին չափահասների մոտ:
– Չափահասներ, դուք ուզում եք գարո՞ւն, թե՞ ձմեռ, – հարցրեց ձմեռը:
– Մենք գարուն ենք ուզում, – պատասխանեցին չափահասները:
Ձմեռը վախեցավ և նրանք գնացին մեծերի մոտ:
– Մեծեր, դուք գարո՞ւն եք ուզում, թե՞ ձմեռ, – հարցրեց ձմեռը:
– Գարուն ենք ուզում, ձմեռ ինչո՞ւ ես խաբում, խաբել չի կարելի, – ասացին մեծերը:
– Ուղղակի ես տարվա վերջին եղանակն եմ, և ես շատ եմ սպասում ու տխրում, – պատասխանեց ձմեռը:
– Որ տխուր չլինես, մեկ-մեկ արի և գնա, – ասացին ծաղիկները և գարունը:
– Լավ, հաջողություն, – ասաց ձմեռը և գնաց:
Մեկ-մեկ գարնանը ձմեռը գալիս էր, մի քիչ մնում և գնում: Այդպես էլ վեճը վերջացավ:
